Madrid'te Erasmus

Universidad Carlos III de Madrid

Bu bloğuma uzun süredir, yeni yazılar ekleyemiyorum. Çünkü son zamanlarda, uzun mesafeli ya da gece konaklamalı bir yerlere gitmiyorum. Ben de geçmişe yönelik yazmadıklarımı yazayım dedim.Dün gece erasmusa yeni gidecek bir arkadaştan da mesaj alınca, Madrid'e gideceklere rehberlik edebileyim diye, Madrid'te yaşama yönelik bu yazımı yazmaya karar verdim.

Benim okulum Getafe'de bulunan Universidad Carlos III de Madrid'ti. Getafe, Madrid'e biraz uzak, İzmir ile Manisa gibi ya da İstanbul Anadolu, Kocaeli gibi. Daha gitmeden Madrid'te kalmaya karar verdim. Madem İspanya'ya gidiyordum, başkentinde kalmak varken, bana sadece futbolcu Guiza'yı hatırlatan bir şehirde kalmama gerek yok dedim. İyi ki de böyle bir karar vermişim.

Madrid merkezde, Sainz de Baranda metro durağına yakın bir İspanyol evinde kaldım. İspanyol evi diyorum çünkü; iki İspanyol erkek kuzen ve bir kuzenin Türk nişanlısıyla beş ay yaşadım. Ben oradayken evlendiler ve hatta ev arkadaşıma orada kına gecesi bile yaptık. Madridli ve çalışan ev arkadaşlarımla, bir İspanyolun hayatı nasıl olur gözlemlemiş oldum. Hafta sonları gelen arkadaşlarını, ailelerini, büyük aile yemeklerini, özel gün kutlamalarını gördüm. Beş ayda ne kadar bir İspanyol gibi yaşanırsa o kadar yaşadım.

Oturduğum yer Sainz de Baranda, Goya ve Retiro Park çevresi biraz daha yerli halkın yaşadığı yerler, pek öğrenci yok, genellikle de tonton yaşlılar var.Ev kiram; 325 euro artı faturalardı, bana aylık 375 euroya geldi diyebilirim. Ev, Retiro Park'a oldukça yakındı ama Sol Meydanı'nın tam tersi istikamette kaldığı için, Sol ve çevresine ulaşmak için metroda aktarma yapmak zorunda kalıyordum. Bir süre sonra otobüsleri öğrendim, direkt bir otobüsle bir çok yere gidebildiğimi gördüm. Hem şehri görüp, öğrenmek açısından da otobüsle yolculuk daha keyifli. Madrid'te metrolar üç katlı olduğu için, bir süreden sonra mideniz bulanıyor zaten metrolarda. Okula trenle ulaşıyorsunuz ben önce metro sonra Atocha tren istasyonundan trenle ya da metroyla Oporto durağına gidip oradan otobüsle gidiyordum; benim için daha kolay oluyordu. Hem de otobüs okulun önünde bıraktığı için, tren istasyonuyla okul arasındaki mesafeyi yürümüyordum. İki şekilde de 1 saate yakın sürüyor.

Madrid İspanya'nın tam ortasında yer alıyor.
Sol Meydanı'nda 0 noktasını görebilirsiniz.

Ünlü Sol Meydanı'na yakın tutarsanız, sadece trenle ulaşabilirsiniz, metroya gerek kalmaz. Sol, Gran Via, Tribunal, La Latina merkez yerler, sosyal alanlar hep buralarda ve yürüyerek trene ulaşıp okula gidebilmek adına da avantajlı bölgeler diyebilirim. Fiyatlar 400 ile 500 euro arasında, illa ki daha uygun yerler var ama odalarda pencere olmayabiliyor. İspanyollar bu işi oldukça ticarete dökmüşler. Ev bulmak zor değil ama evler oldukça eski ve rahat edebilmek biraz sıkıntılı. İsterseniz Getafe'de de tutabilirsiniz orada fiyatlar biraz daha uygun hem öğrenciler de var ama Madrid'e gece ulaşmak ve geri dönmek zor oluyor. Genelde sabahlayıp, sabah ilk trenle dönüyorlardı evlerine, tabii arkadaş grubunuz olunca katlanılabilir. Ulaşım için öğrenci kartı alacaksınız. Getafe trenlerini içine kapsayan B2 kartlarıydı. Bu kartlar fotoğraflı ve her ay metro duraklarından, yenisini alıyorsunuz. 39 euroydu diye hatırlıyorum. İstediğiniz kadar, otobüste, metroda, trende basabiliyorsunuz. Baya avantajlı bir kart aslında hele benim gibi merkeze otobüsle ulaşıyorsanız kesinlikle gerekli. 

Madrid'te Gezi Parkı destek eylemleri

Otobüslerden bahsetmeye başlamışken, otobüsle ulaşım çok zevkli. Benim kaldığım yerden Sol'a giderken, Madrid'in gezilecek en güzel yerlerinden geçip gidiyorsunuz. Retiro Park, Goya, Alcala, Cibeles, Gran Via güzargahı her gün kullandığım 2 numaralı hatta aitti. Otobüslerde sık sık bilet kontrolü oluyor. Bu yüzden düzenbazlık yapmaya hiç gerek yok. Boşuna ceza yemeyin. Herhalde İspanya'nın Avrupa'dan ayrılan yanlarından birisi de bu, diğer ülkelerdeki gibi insanların vicdanına kalmış değil. Metro girişlerinde de güvenlik sürekli duruyor. Sadece Getafe'de bir turnike bozuktu, oradan bir çok kez basmadan geçtim. Otobüs şoförleri güler yüzlü binerken mutlaka selam verip, alıyorlar. Sürekli kullandığım bir hatta denk gelen bir otobüs şoförü amca beni uzaktan görünce el sallayarak gelirdi. Oturmama izin vermez, yanında ayakta durup, Türkiye'den bahsetmemi isterdi. Gezi Parkı olayları sırasında oradaydım. İspanyolların eylemlere olan desteği zaten belli ve amca ben daha biner binmez, "Türkiye'de ne oluyor? Halk devrimi mi gerçekleşiyor?" diye sordu. İspanyolcam bunları anlatacak kadar yeterli değil, amca zaten bir çok İspanyol gibi hiç İngilizce bilmiyor. Bir genç yolcuyu çağırıp çevirmesini istedim. Yol boyunca Türkiye hakkında konuşarak gittik. Bizdeki gibi şoförle konuşmayın falan yok anlayacağınız. Atatürk hakkında hiç bahsetmediğim halde en son bana "Ataturk in, Erdogan out" dedi, gülümseyip, biraz da duygulanarak, vedalaşıp indim. Bu da zaten amcayla son yolculuğumdu, sonra Türkiye'ye döndüm.

Meşhur Churrosçu

En çok akla takılanlardan biri sanırım, banka sorunu. Santander diye bir banka var orada, her çekişte 10 lira komisyon alıyor, bankan ne olursa olsun. Mesela benim İş Bankasıydı. Normal, her zaman yaptığımız gibi ailem parayı İş Bankası kartıma yolladı, ben oradan çektim. Komisyon aldığı için toplu çektim genelde, en çok 300 euro veriyor.

Yemekler konusunda sıkıntı çektiğimi söyleyebilirim. Bizden tamamen farklılar, domuz zaten ana yemekleri olduğu için her şeyin içinde. Kesinlikle yemem gibi bir tutumum yok, yedim de ama beğendiğimi söyleyemem bana çok ağır geldi tadı. Valencia'da paella yedim. Tavşan etliydi ve gerçekten çok güzeldi. Paella'yı tavsiye ederim. Deniz mahsullü ve tavuk ya da tavşan etlisini yedim, ikisi de güzeldi. Tapaslar her barda bulabilirsiniz. Bir çoğunda da ücretsiz. 100 montaditos'un sandviçlerinden mutlaka yemelisiniz, Çarşamba ve Pazarları her şey 1 euro oluyor, gidip gönlünüzce karnınızı doyurabilirsiniz. Bu zincirden Türkiye'ye neden açmıyorlar, ya da kimsenin aklına gelmiyor mu, bilmiyorum ama bence inanılmaz iş yapacak yerler. Hoş bizde açılsa, pahalı ve elit yaparlar eminim, bu kadar güzel olmaz. Neyse kimse yapmazsa, sermayem olduğunda ben yaparım. Çin, Hindistan ve özellikle Meksika mutfağını çok sevebilirsiniz. Zaten bir çok yerde üçüne de rastlıyorsunuz. Lavapides'te Hint körili tavuklarını, Tribunal'de Meksika Tortilla'larını, Goya'da Çin Noodle'ı yiyebilirsiniz. Tabii fastfood zincirleri aç kaldığınız günlerde hep yanınızda olacak. Ayrıca tatlı her yerde. Biz nasıl gece içtikten sonra çorbacılara gidiyorsak, onlar da içkiden sonra tatlı yemek için San Gines'e gidiyorlar. Meşhur tatlıları; Churros. Bizdeki kerhane tatlısının sıcak çikolataya bandırılarak yenen hali. Yemek konusunda en çok aradığım ve özlediğim kahvaltıydı. Kahvaltı kültürleri yok, sabahları içilen bir kahve ve kurabiye ya da kruvasanla kahvaltı yapıyorlar. Bana o kadar uzak ki bu alışkanlık, eve aldığım kahvaltılıklarla her gün yapmaya çalıştım. Yine de buradaki gibi olmadı.


Bonus; Goya sinema ödül töreninin kırmızı halısına gittim. Eğer siz oradayken denk gelirse mutlaka gidin. Javier Bardem'i canlı gördüm. Gözlerimle:)

Ayrıca Real Madrid- Galatasaray maçı sırasında da oradaydım. Santiago Bernabau'ya gittim, gerçek bir mabet en yukarıdan izlemediğim halde, sanki helikopterden izliyor gibiydim.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar. Aklıma geldikçe eklerim.