İspanya Öğrenci Vizesi

6 aylık öğrenci vizesi için gerekli belgeleri yazma gereği hissettim. Çünkü; her yerde farklı bir bilgi var, ve bazı bilgiler çok eski, herkes farklı bir şey söylüyor. Bu yüzden yazacaklarımın hepsi gerçek ve gerekli olan bilgiler.

Öncelikle; ben erasmusla ikinci dönem yani 2013 Ocak ayından itibaren, Universidad Carlos 3 de Madrid, Getafe'de olacağım. Üç hafta önce vize görüşmesine gittim ve her şeyi not aldım.

Bir de benim yeşil pasaportum var, bu konu da bir muamma çünkü; yeşil pasaportum var dediğimde neden vize alıyorsun, gerek yok, üç ay sonra Türkiye'ye gelirsin tekrar gidersin gibi söylemlerle karşılaştım. Böyle bir şey oluyor mu bilmiyorum ama ben garanti olsun diye vize almak istedim.

Her şeyin fotokopisini çektirip gidin, orijinaller yanınızda olsun ama görüşmede sadece fotokopileri alıyorlar.

Kesinlikle gerekli olan belgeler;

• National Vize formu, evet national, schengen değil. Ben konsolosluğa Schengen doldurup gitmiştim, ama oradaki görevli kadın, değil dedi ve bana hemen oradan bir National formu verdi, ama siz doldurup gidin, forma da buradan ulaşabilirsiniz. Çıktısını aldıktan sonra, tükenmez kalemle doldurun. Üçüncü sayfada bazı yerler boş kalıyor, onları doldurmanıza gerek yok. Forma bir adet fotoğrafınızı yapıştırıyorsunuz, normal vesikalığa göre biraz daha küçük bu fotoğraf. Fotoğrafçıda biometrik fotoğraf çektirirken, İspanya vizesi için olduğunu söyleyin.
• Okulunuzdan alacağınız İngilizce öğrenci belgesi.
•  Gideceğiniz okuldan gelen kabul mektubu, orijinal olmasına gerek yok, fotokopisi hatta maille gelen bile olur. Posta yolladıysanız ve gelmesini bekliyorsanız, beklemeyin maille gelen çıktıyla gidebilirsiniz. Çünkü dediğim gibi her şeyin fotokopisini istiyorlar. Orijinaller zaten sizde kalacak, ama kabul mektubunda gideceğiniz okulun açık adresinin yazmasına dikkat edin.
• Seyahat sağlık sigortası. Bu çok önemli. Çünkü çok hata yapılıyor. Ben Allianz'dan yaptırdım. 114lira verdim. Tavsiye ederim, çünkü orada kalacağım 6 ay boyunca geçerli, bir arkadaşım Axa Sigorta'dan yaptırdı, daha ucuz diye 70 liraydı, ama onu kabul etmediler, geri gönderdiler, çünkü sigorta belgesinde sadece 92 gün sigortalandığı yazıyordu. 
• Kalacak yeriniz belli değilse, bir hostelden en az 15 günlük rezervasyon yaptırın. http://www.booking.com/ 'dan bedavaya yaptırabilir, sonra da iptal edebilirsiniz. 
• Okuldan hibe alacağınıza dair belge. Bunu okulunuzdaki erasmus işleriyle ilgilenen ofise, gideceğiniz okuldan gelen, kabul mektubunun fotokopisini götürerek alabilirsiniz. 
• Anne ve babanıza ait maaş bordroları, eviniz varsa tapusu, ve kendi adınıza ait bir banka hesabı, içinde bir miktar para olması gerekiyor. Benim daha önceden olan bir hesabım vardı, bu yüzden ekstra bir şey yapmadım ama hesabınız yoksa bir vadeli hesap açtırıp, içine en az 5 bin lira yatırın. Bu önemli bir konu, çünkü orada sıkıntıya düşmeyeceğinizi gösteren maddi belgeler istiyorlar. Hesap cüzdanının da fotokopisi tabii ki.
• Pasaportunuzun ilk sayfasının yani, adınızın falan yazdığı yerin fotokopisi.
• Ayrıca bu başvuru belgelerinde yazmıyor ama ben götürdüm, babamın ağzından bir dilekçe. Şöyle yazdık; " İspanyol Konsolosluğu'na; Kızım/ Oğlum .............. 'yı maddi manevi olarak destekliyorum. Herhangi bir sorun olması durumunda tüm masraflarını karşılayacağıma dair sizi temin ederim. Babası ......... ve imza.
• Ben 6 aylığına gidiyorum, buraya kadar yazdıklarım 6 ay gidecekler için yeterli, ama eğer daha uzun süreli gidecekseniz, artı olarak; sabıka kaydı ve sağlık raporu istiyorlar, İngilizce ve İspanyolca olacaklarmış.

Uçak bileti rezervasyonu da yaptırmıştım ama buna gerek yok dediler, geri verdiler.

Şimdi konsolosluğa nasıl gidebilirim diyorsanız, ben İstanbul dışından geldiğim için tek yol biliyorum ve bence gayet kısa bir yol, metro tabii ki... Taksim'den metroya bindim, Levent'te indim. Levent Çarşı çıkışından çıkıp sağa dönüp dümdüz yürüyorsunuz, sonra sola ve biraz daha aşağıya yürüyünce Karanfil Aralığı Sokak'ta konsolosluk, yine de metrodan çıkınca bir iki simitçiye sorun.

Benim randevum, 9.15'teydi. Saat 8 buçukta oradaydım. Yarım saat kapıda, ayakta bekledikten sonra 9'da içeri almaya başlıyorlar, isminiz okunuyor, yakışıklı bir İspanyol polisi tarafından çantanız kontrol ediliyor ve içeri giriyorsunuz. Veznenin arkasında sarışın bir kadın görevli var, isminizi söylüyor, belgelerinizi veriyorsunuz, bitiyor. Beklediğiniz yerde uhu, kalem var. Bir eksiğiniz varsa, oraya gelenlerden bakarak tamamlayabilirsiniz. Ayrıca belgeniz eksikse, ya da hepsini fotokopi çektirmediyseniz paniğe kapılmayın, gün içerisinde belgeleri tamamlayıp, tekrar gelebilirsiniz, bu yüzden randevunuzu erken saatlere alın. Aksiliklere karşı zamanınız olsun.

Benim işim çok çabuk bitti. Hemen çıktım, ama benden daha sonra giden arkadaşlarım iki üç saat kapıda beklemişler.

Vize görüşmemden tam 13 gün sonra telefon geldi, pasaportumun geldiği, gelip almam söylendi. Vizem çıktı mı diye sordum ama söyleyemeyiz dediler. İnsan böyle olunca biraz stres oluyor, merak ediyor, çıktı mı diye. İstanbul dışında olduğum için arkadaşım gelip alsa olur mu dedim, olmaz dediler. Peki dedim, tekrar aynı güzergahtan konsolosluğa ulaştım. Saat 1'di ben gittiğimde, ama pasaportları vermeye 2 buçukta başlıyorlarmış, baya bir zamanım vardı, ben de geldiğim yol üzerindeki Art Kafe'ye gidip, güzel bir çorba ve, bitki çayı içtim. Dinlendim, geri dönüp pasaportumu aldım. Vizem de ikinci sayfa da bana bakıyordu. 

Herkese kolay gelsin.

İki Günlük Kaş Kaçamağı

İkinci yıl dönümümüz için ne yapsak ne etsek diye düşünürken, bir anda Kaş'a gitmeye karar verdik. Önce tanıdıklardan kalabilecek yer bilgisi aldık, tabii öğrenci olduğumuz için önceliğimiz ucuz yerlerdi. Tavsiye üzerine Medusa Otel'de oda+kahvaltı günlük 80 liraya, iki gecelik yerimizi ayırttık ve gece İzmir'den otobüsle yola çıktık. Sabah erken saatlerde Kaş otogarda indik, sevgilim daha önceden Kaş'a gelmişti ama şehre resmen yabancıydık, tamamen iç güdüsel olarak önce denize doğru indik oradan da sola doğru devam edip otelimizi bulduk. Şirin, güzel bir oteldi. Hemen deniz kıyısında küçücük bir havuzu olan otelimize yerleşip,  kahvaltıya oturduk. Kahvaltı gerçekten güzeldi. Ben en çok meyve salatasını sevdim. Açık büfe olduğu için de, bol bol yedim. Kahvaltıdan sonra otelin beach'ine indik. Bence Kaş'ta kesinlikle kendine ait beach'i olan oteller tercih edilmeli. Çünkü halk plajları kaldığımız yere uzaktı. Ya baya yürümemiz ya da minibüsle gitmemiz gerekiyordu. İnsan tatile geldiğinde ulaşımda yorulmak istemiyor. Hemen otelin karşısındaki beach'e gitmek varken, halk plajına gitmeyi tercih etmedik tabii ki... Biz Haziran ayında gittiğimiz için, genel olarak Kaş çok kalabalık değildi. Genelde Fransız turistler vardı. İyi ki de vardılar. Ben bu kadar sessiz, bu kadar insanların birbirine saygılı olduğu yer görmedim. Umarım önümüzdeki günlerde yeni çekilen dizilerle Kaş'a yerli turist akını başlamaz ve diğer tatil yerlerinin gürültülü kalabalığı oraya akmaz. 

Akşam yemeği oda fiyatımıza dahil olmadığı için uygun fiyatlı bir yerler aramaya koyulduk. Çarşıda çok güzel balık yenebilecek restoranlar var, fiyatları da aslında bir tatil yeri için uygun ama bir o kadar az parayla gitmiştik ki, 10 liranın bile hesabını yaptığımızdan sahildeki çarşıdan, yukarıya doğru çıktık. Bir dönerci bulup, ekmek arası döner yiyerek, o gece yemek faslımızı kapadık. Tekrar sahile inip, bir sağa bir sola dolaştık, bol bol fotoğraf çektik. Jandarmaya doğru olan yokuşta Deja-vu diye bir bar var ama kapıdaki Gusta tabelası o kadar büyük ki, "aa adı Gusta mı, nasıl olur? Ben de bir yer açıyım, adını Tuborg koyayım o zaman" dememe sebep olmuştur. Deniz manzaralı bu barda, müzikler de çok güzel. benim gibi takı tokaya meraklıysanız, Kaş bu açıdan cennet. Çarşıda çeşit çeşit takıcı var, ama fiyatları oldukça pahalı. Ben daha çok bakınmakla yetinebildim. Tekneleri dolaşıp, çıkmayı planladığımız Kekova yat turuyla ilgili bilgiler aldık. Meis Adası, hemen Kaş'ın karşısında, o kadar yakın ki, beyaz evlerini seçebiliyorsunuz, aslında şöyle desek daha doğru olur galiba; Meis, Akdeniz'in ortasında bir göz, Kaş da ondan hiç ayrılmayan onu tamamlayan kaşıymış. Tekneleri dolaşırken ilk sordukları "Tekne mi kiralamak istiyorsunuz?" Şaka gibi, ama onun da fiyatını öğrendik beş yüz ile bin lira arasında değişiyor. Bir de yat turları kalabalık tekneler ve daha az kişinin katıldığı tekneler olarak ikiye ayrılıyor. Kalabalık tekne kişi başı 40 lira, diğerleri 60. Kesinlikle kalabalık tekneyle çıkın derim. Kaş'takiler kalabalık tekne görmemiş. Bir kere Didim'e gelin de, kalabalık, gürültülü tekne görün. Biz 40 ar liramızı verdik ve kalabalık tekneye bindik. 20 kişiydik teknede, gayet ideal bir sayı... Sabah kalkış saatini bir dakika bile geçirmeden hareket etti tekne, bu yüzden de ayrı bir saygı duydum Kaş halkına. Dakik, duyarlı ve saygılılar. Teknede müzik yayını yoktu. Benim gibi sessizliği seviyorsanız harika bir durum ama yat turu 8 saat olunca insan ister istemez biraz ses duymak, eğlenmek istiyor. Teknede yemekler açık büfe olduğu için aç kalmıyorsunuz, ama çok susuyorsunuz. 

Kekova'nın her bir tarafı ayrı bir güzel, el değmemiş doğası, tarihi kalıntıları, bozulmadan görülmesi gereken yerlerden. Batık Şehir kendi başına bir görsel ziyafet. İnsan suların altında kalmış evleri, merdivenleri, tiyatroyu gördükçe, o günleri hayal etmeye çalışıyor. Böylesine güzel bir yere yerleştiklerinden, zevkli ve rahatlarına düşkün insanlar oldukları kesin.

Tekne bir saatliğine Kaleköy'de duruyor. Burada inip, köyü gezebiliyorsunuz. Köyde 100- 150 kişi yaz aylarında yaşıyor. Kadınlar köyün taş sokaklarında, elleriyle yaptıkları takıları çok uygun fiyatlara satıyorlar. Bizim gibi sakın para çekmeyi unutup, yat turuna çıkmayın, çünkü takıları gördükçe, hem kendinize hem de sevdiklerinize almak isteyeceksiniz. Kredi kartı ada Ankh Kafe'de geçiyor. Biz de nakitimiz olmadığı için soluğu orada alıyoruz. Ev yapımı dondurmaları şahane. Şeftalili olanı en güzeli. Fındıklıdan küçük bir saç çıkmış olsa da, memnun ayrılıyoruz Kaleköy'den. 

Kaş'a döndüğümüzde iyice acıkmış oluyoruz. Gene ucuz yemek arama faaliyetlerimiz başlıyor. Otogara çıkan yokuşta, Türkmen Yemekleri diye bir yer var. Geçen gece burayı atlamış olduğumuza üzülüyoruz. 20 liraya iki kişi ev yemekleri yiyoruz ve karnımız tok bir şekilde Kaş'ın huzur veren gecesine dalıyoruz. Çarşıdaki kral mezarı, taş yolları, sokaklara taşmış sandalyeleri, gülümseyen insanları, huzur veren havasıyla Kaş'tan çok memnun ayrılıyoruz. Sabah erkenden İzmir'e otobüsümüz var. Otobüste ayrı ayrı cam kenarlarına yerleşip, Kaş'a ve hemen altımızdaki masmavi denize bakıyoruz. 

Yolda Kaputaş Plajı'nı görüyoruz. Malesef oraya gidemedik. Yukarıdan bakmakla yetinip, güzel anılarımızla beraber İzmir'e dönüyoruz.